บทที่ 927

"ฉันจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ..."

ในอ้อมกอดของมู่เหยียนเซิน เวินเอ๋อหว่านร้องไห้จนใจจะขาด

เธอระบายอารมณ์ออกมา ทั้งร้องไห้ทั้งโวยวาย มู่เหยียนเซินก็กอดเธอเงียบๆ ตลอด

เขาอยากเห็นเธอเป็นแบบนี้ มีอะไรก็พูดออกมา ระบายออกมา เขาไม่ต้องการให้เธอเก็บกดไว้ในใจคนเดียว ทำเป็นใจเย็นสงบนิ่ง แล้วค่อยๆ จัดการกับอารมณ์ด้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ